D heeft aan een uitvaartondernemer opdracht verstrekt om de crematie van haar vader te verzorgen. Later ontdekt D dat zij is onterfd en dat zij niet de begunstigde is van de verzekeringsuitkering waarmee de uitvaart had kunnen worden betaald. Desondanks wordt D aangesproken door de uitvaartondernemer om de kosten van de uitvaart te voldoen.

Lees meer

M en V zijn in 2005 met elkaar gehuwd. Uit het huwelijk zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren. Uit een eerdere relatie van V is in 2002 dochter D geboren, die door M is erkend. In 2019 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden.

De rechtbank heeft de door M aan V te betalen onderhoudsbijdrage ten behoeve van (de inmiddels jongmeerderjarige) D vastgesteld op € 93,57 per maand. V gaat in hoger beroep. D volgt een HBO-opleiding.
Volgens V moet de behoefte van D worden bepaald conform de normen voor de kosten van levensonderhoud op grond van de Wet Studiefinanciering, ad € 897,56 per maand. De zorgtoeslag komt daarop in mindering. D heeft een lening bij DUO, zij ontvangt geen studiefinanciering in de vorm van een gift.
M betoogt dat er voor D niet veel is veranderd ten opzichte van haar behoefte als minderjarige. Indien wordt uitgegaan van de WSF-norm van € 897 per maand, moet de ontvangen zorgtoeslag in mindering worden gebracht, evenals de basishuur en de eigen inkomsten van D.

Lees meer

M en V zijn in 1995 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. In 2017 sluit M een vaststellingsovereenkomst met zijn werkgever, waarin staat:
‘1. De arbeidsovereenkomst wordt met wederzijds goedvinden beëindigd met ingang van 1 maart 2018 (…).
2. Werkgever zal werknemer in het kader van de beëindiging van de arbeidsovereenkomst per de Beëindigingsdatum op basis van artikel 4.1, 4.2, 4.4 en 4.5 Sociaal Plan een Beëindigingsvergoeding, vermeerderd met de Transitietermijn en verminderd met de extra maand na [datum], betalen van € 243.872,52 bruto (…).’
Op grond hiervan krijgt M in maart 2018 een nettobedrag van € 117.180,70 uitbetaald. Kort daarna gaan M en V feitelijk uiteen, in 2019 wordt hun huwelijk door echtscheiding ontbonden.

Partijen twisten over de vraag of de ontslagvergoeding van M deel uitmaakt van hun ontbonden huwelijksgemeenschap. De rechtbank beantwoordt die vraag ontkennend. V gaat in hoger beroep.

Lees meer

V1 en V2 zijn in 2009 een geregistreerd partnerschap met elkaar aangegaan. Zij zijn de ouders van twee (nu nog minderjarige kinderen), over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. In 2019 wordt het geregistreerd partnerschap ontbonden. Het hoofdverblijf van het oudste kind is bij V1, het jongste kind heeft het hoofdverblijf bij V2. Tussen partijen is een omgangsregeling van kracht, waarbij de kinderen de ene week bij V1 verblijven en de andere week bij V2.

Lees meer