Uit de – inmiddels beëindigde – affectieve relatie tussen M en V zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. De kinderen hebben hun hoofdverblijfplaats bij V.
Uit de affectieve relatie tussen M en V zijn twee (nu nog minderjarige) kinderen geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. In 2018 beëindigen partijen hun relatie. De kinderen hebben hun hoofdverblijfplaats bij V. Op 19 december 2019 verzoekt M de gemeente toegelaten te worden tot de gemeentelijke schuldhulpverlening ingediend, welk verzoek met ingang van 9 januari 2020 wordt toegewezen. In april van dat jaar worden de kinderen onder toezicht van de GI gesteld. In augustus 2021 worden zij uit huis (bij M) geplaatst. Sedert april 2022 hebben de kinderen hun hoofdverblijfplaats bij M.
M en V zijn in 2001 met elkaar gehuwd. In 2007 gaan zij feitelijk uiteen, als M de echtelijke woning verlaat en elders zijn intrek neemt. V blijft in de echtelijke woning wonen, waarvan M de hypothecaire termijnen voldoet. M vindt in X een nieuwe partner, met wie hij in 2009 dochter D krijgt. In 2014 wordt het huwelijk van partijen door echtscheiding ontbonden. Daarbij stelt de rechtbank, conform de door partijen in hun echtscheidingsconvenant gemaakte afspraak, de door M aan V te betalen partneralimentatie vast op € 679 per maand.
Uit het huwelijk tussen M en V is (de nu nog minderjarige) dochter D geboren, over wie zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen. Het gezin woont in [A]. In 2023 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. V heeft in X, die in [B] woont, een nieuwe partner gevonden en is in april 2023 (zonder D) bij hem ingetrokken. V en X hebben in augustus 2023 zoon Z gekregen. D woont bij M in [A].
Ex-partner heeft krachtens echtscheidingsconvenant nog een vordering (opeisbaar na overlijden) op erflater voor de helft van de verkoopwaarde van het huis. Nu erflater is overleden verzoekt zij als schuldeiser benoeming van een vereffenaar voor zijn nalatenschap o.g.v. art. 4:204 lid 1 onder b BW.
De ongehuwde en kinderloze D is terminaal ziek. Op 13 juni 2023 ondertekent zij een testament, waarin zij X (de partner van haar boekhouder) benoemt tot haar enig erfgename. Drie dagen later overlijdt D.
Z (de broer van D en zelf huisarts) is voornemens het laatste testament van D aan te vechten. In kort geding vordert hij daarom veroordeling van H (de huisarts van D) tot afgifte aan hem van het volledige medische dossier van D over het laatste half jaar van haar leven. H beroept zich op zijn medisch beroepsgeheim (artikel 7:457 BW).
Dochters van erflater vorderen in kort geding van de langstlevende echtgenote afgifte van de boedelbeschrijving en de onderliggende stukken, de aangiften Inkomstenbelasting en bankafschriften, zodat zij de omvang van hun erfdelen kunnen vaststellen nu de wettelijke verdeling van toepassing is.
Na het beëindigen van hun samenwoonrelatie twisten M en V over de vraag of M een vordering heeft omdat hij uit privévermogen heeft afgelost op het overbruggingslening die partijen waren aangegaan voor de verkrijging van de gemeenschappelijke woning.
M en V hebben eind 2020/begin 2021 een korte affectieve relatie met elkaar. M is verslaggever, heeft voor de televisie gewerkt en maakt tegenwoordig een online programma. Na het einde van de relatie publiceert V een video op TikTok over haar relatie met M. Daarin vertelt zij onder meer dat zij tijdens de relatie erg jong was, dat ‘de lieve’ M plotsklaps omsloeg in ‘een gemeen en toxic vriendje’ en dat zij meisjes ‘van 15, 16, 17, misschien nog wel jonger’ wil beschermen tegen ‘dit soort zielige, veel te oude ventjes’.
M en V zijn in gemeenschap van goederen met elkaar getrouwd. M is zelfstandig ondernemer en oefent zijn bedrijf uit in [BV]. De aandelen in [BV] behoren tot de huwelijksgemeenschap. In 2012 wordt het huwelijk door echtscheiding ontbonden. Dat de aandelen in [BV] aan M moeten worden toegedeeld, staat niet ter discussie. Partijen twisten over de vraag welke waarde daarbij dient te worden gehanteerd.
